Biodata — Jacinta Johnny

Jacinta Johnny memperoleh ijazah sarjana muda Sains dan Pendidikan dengan kepujian dalam bidang Matematik pada tahun 2004. Beliau memulakan kerjaya sebagai seorang guru di Sekolah Menengah Kebangsaan Permas Jaya 2, Johor. Sambil mengajar di sekolah, beliau menyambung pengajian secara sambilan ke peringkat sarjana dalam Pendidikan Matematik. Pada waktu inilah beliau mula berjinak-jinak dalam dunia penulisan dan penerbitan. Berbekalkan pengalaman mengajar selama lapan tahun beserta ijazah sarjana, Jacinta Johnny dipindahkan ke Institut Pendidikan Guru Kampus Temenggong Ibrahim sebagai seorang pensyarah Matematik dan masih berkhidmat di sana sehingga kini. Seterusnya, beliau meneruskan pengajian peringkat kedoktoran dalam bidang yang sama. Beliau sering membentangkan kertas kerja berkaitan pendidikan Matematik. Fokus penulisan Jacinta Johnny adalah dalam bidang pendidikan Matematik. Hasil penulisan beliau diterbitkan dalam beberapa jurnal tempatan dan antarabangsa, buletin, serta bab buku. Beliau juga menghasilkan beberapa buku subjek Matematik dalam Bahasa Malaysia dan Inggeris. Pencapaian terbesar Jacinta Johnny sehingga kini dalam dunia penulisan akademik adalah penerbitan sebuah buku berkaitan Dual Language Program (DLP) bagi subjek Matematik pada tahun 2020. Buku ini digunapakai oleh Kementerian Pendidikan Malaysia bagi melaksanakan kursus sokongan kepada guru-guru Matematik yang mengajar mata pelajaran tersebut dalam Bahasa Inggeris di seluruh negara. [Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan]

Biodata — Lingswaran Singh

Lingswaran Singh seorang peguamcara dan peguambela. Lebih dikenali dengan timangan Lings, beliau mengamalkan penulisan ras undang-undang sebagai mata pencarian profesional. Namun demikian, Lings juga percaya bahawa penulisan atau olahan kata-kata adalah antara zat-zat kebenaran mutlak yang kerap dientengkan.

10 Oktober 2016, seusia 25 tahun Lings menyedari bahawa realiti dibina atas konotasi makna, dan bahasa adalah pengaturcaraan untuk mengamati hakikat. Lings cenderung menulis perkara-perkara yang mengganggu jiwa, menuntut kejujuran mutlak dan sering mencabar kebenaran.

Lings juga menulis bersama sekutu-sekutunya secara gerila sebagai Group Diskopi. Ditubuhkan di Universiti Kebangsaan Malaysia (UKM), kumpulan perbincangan kritikal tersebut kemudian menjadi wadah untuk mengasah dan melatih kepetahan mengolah aksara menjadi makna, makna menjadi senjata, dan senjata menjadi kitab.

Lings turut mengambil sedikit bangga kerana pengalaman berkhidmat sebagai setiausaha kepada Professor Dr Syed Husin Ali mengajarnya menyusun kata-kata menekuni adab budaya akademik selain cara membangunkan ucapan untuk memperkasakan masyarakat dan berbudi sesama insan. [Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan]

Biodata — Nageinthini Tewarajan

Nageinthini a/p Tewarajan dilahirkan di negeri Perak Darul Ridzuan. Beliau mendapat pendidikan awal di SK Dato Ahmad Said Tambahan, SMK Tarcisian Convent dan SMK Anderson, Ipoh.

Seterusnya, Nageinthini melanjutkan pengajian di Universiti Malaysia Sabah (UMS) dan memperoleh Ijazah Sarjana Muda Pendidikan dengan Kepujian (B.Ed. Hons) pada tahun 2011. Beliau kini berkhidmat di SMK Ave Maria Convent, Ipoh sebagai guru Geografi.

Nageinthini menyertai Bengkel Penulisan Kisah Hidup anjuran Majlis Buku Kebangsaan Malaysia (MBKM) pada tahun 2019. Hasilnya, karya sulung beliau dimuat dalam Antologi Sembilu Kasih Seorang Guru (2019). Seterusnya, beliau mencoret pengalaman mengenai Pesta Buku Antarabangsa Kuala Lumpur dalam Corat Coret PBAKL (2019). Puisi dimuatkan dalam Sayembara Kemerdekaan (2019) serta satu lagi karya dalam antologi Apa Lagi Yang Lebih Membahagiakan 3 (2019).

Minat Nageinthini dalam penulisan mendorong beliau untuk terus menulis. Pada tahun 2020, penulisan beliau dimuatkan dalam antologi Ditular Tidak Kalah (2020) dan Apa Lagi Yang Lebih Membahagiakan (2020) dengan nama pena Chestnut Macaw. [Lihat juga — Biodata Sasterawan Kavyan]

Gita Untuk Malaysia

Sebuah buku yang baik mampu membawa fikiran dan hati pembaca berlayar lebih jauh daripada sekadar apa-apa yang terkandung pada helaian kertas bercetak.

Pengalaman membaca buku penceritaan semula Bhagavad Gita (2021) dalam Bahasa Malaysia mengingatkan tentang pelbagai epik dan hikayat lama dari tamadun India yang pernah menjadi sebahagian daripada kehidupan masyarakat majmuk di Malaysia.

Misalnya, epik saduran Hindu seperti Ramayana dan Mahabharata sudah menjadi sebahagian roh Melayu, walaupun kini kita semakin jarang bercakap tentang Hikayat Seri Rama dan Pandawa Lima.

Mungkin juga pada zaman sebelum kedatangan Islam, kitab Bhagavad Gita turut menjadi antara teks penting dalam kalangan penduduk di Kedah, Melaka dan pusat tumpuan ramai.

Dalam versi Bahasa Malaysia, penulis Uthaya Sankar SB menceritakan semula keseluruhan 701 sloka (seloka) dalam bentuk prosa cereka.

Pembaca boleh membayangkan situasi masa silam ketika kisah-kisah Bhagavad Gita disampaikan kepada orang ramai dalam bahasa setempat iaitu bahasa Melayu.

Teks asal Bhagavad Gita ditulis menggunakan bahasa Sanskrit yang sukar difahami. Gaya penulisan puisi iaitu bentuk seloka menjadikan cerita lebih padat dan pembaca perlu tahu latar belakang kisah dan watak-watak dalam Mahabharata untuk memahami apa yang diceritakan dalam Bhagavad Gita.

Namun begitu, pembacaan versi Bhagavad Gita ini menjadi selesa untuk dibaca kerana pelbagai maklumat tambahan tentang watak-watak dan peristiwa dalam epik Mahabharata diselitkan seadanya. Penggunaan bahasa yang mudah juga membantu pembaca mengikuti cerita tanpa apa-apa halangan.

Apa yang boleh diharapkan dalam sebuah karya yang sekadar merupakan dialog dan monolog melibatkan dua watak, iaitu putera bernama Arjuna dan Krishna yang dikatakan inkarnasi Dewa Vishnu?

Kitab ini sarat dengan hal-hal berkaitan ajaran agama Hindu dan perkara ini memang wajar kerana ia memang sebuah teks yang cuba menyampaikan kandungan Veda (kitab-kitab Hindu) secara mudah.

Bhagavad Gita adalah sebahagian kecil daripada epik Mahabharata. Epik itu yang dipercayai dikarang oleh Vyasa adalah puisi terpanjang di dunia iaitu hampir sepuluh kali lebih panjang apabila Illiad dan Odyssey dicantum.

Mahabharata terdiri daripada 18 bab. Dalam Bab 6 epik itu terkandung babak Krishna dan Arjuna berada di medan perang sebelum perang bermula antara pihak Kaurava dan Pandava.

Dialog Kudus Krishna-Arjuna

Pada saat itulah berlangsung dialog bersifat amat spiritual antara kedua-dua watak berkenaan. Dialog itu dianggap kudus lalu diangkat menjadi teks berasingan yang dinamakan Bhagavad Gita atau Nyanyian Tuhan.

Buku terbaharu yang terbit pada awal Mei 2021 disusun kemas dengan mengekalkan pembahagian bab seperti teks asal dalam Sanskrit. Malah, nombor rujukan bagi setiap sloka dinyatakan supaya pembaca boleh membuat rujukan jika mahu.

Tidak mustahil sloka dalam Bhagavad Gita pernah diterjemah ke bahasa Melayu pada zaman sebelum kedatangan Islam ke Nusantara. Malangnya, khazanah itu sudah hilang dan tidak akan dapat diketemukan lagi. Sama ada kerana hanya disampaikan secara lisan atau segala rekod sudah tiada.

Karya agung berkenaan sudah sekian lama terdapat dalam bahasa-bahasa utama dunia. Kini, buku Bhagavad Gita ini memberi peluang kepada masyarakat Malaysia untuk meneroka kandungan kitab berkenaan dalam bahasa kebangsaan yang sama-sama kita perjuangkan dan daulatkan.

Kelahiran buku ini amat sesuai dengan kempen Dekad Bahasa Kebangsaan (2020-2030) di mana kita mahu membuktikan Bahasa Malaysia bersifat inklusif dan boleh digunakan untuk menyampaikan ilmu pelbagai bidang.

MUHAMMAD AZMIL adalah pembaca Malaysiakini. Ulasan ini disiarkan di Malaysiakini pada 18 Mei 2021.

Polemik Kata Tuhan: Menyanggah Tafsiran DBP

Sekali lagi Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) menimbulkan kekecohan dalam mentakrifkan sesuatu perkataan. Pada kali ini, DBP menimbulkan isu perkataan “Tuhan” sama ada menggunakan huruf besar atau huruf kecil.

Sebagai sebuah badan yang berfungsi sebagai pemelihara dan pemartabat bahasa kebangsaan, DBP tidak seharusnya dipengaruhi oleh sentimen perkauman, agama, ideologi politik dan warna kulit. DBP haruslah bersikap berkecuali dalam memberikan takrifan tentang sesuatu perkataan demi memperkaya dan memartabatkan bahasa kebangsaan dalam kalangan masyarakat pelbagai kaum dan budaya di Malaysia.

Dalam isu perkataan “Tuhan”, alasan yang diberikan oleh DBP bahawa penggunaan huruf kecil adalah “nama am yang merujuk kepada dewa-dewa dan sebagainya yang mempunyai nama-namanya yang khas.” (Malaysiakini, 20 April 2021).

 

Dalam hal ini, DBP merujuk kepada masyarakat bukan Islam terutama masyarakat Hindu yang kononnya “percaya kepada banyak tuhan” dan hanya boleh menggunakan kata “tuhan” (huruf kecil).

 

Adakah pihak DBP mempunyai bukti bahawa masyarakat Hindu mempunyai banyak Tuhan? DBP perlu memahami konsep agama Hindu sebelum menuduh umat Hindu “percaya kepada banyak tuhan”. DBP boleh merujuk kitab Veda jika mahukan bukti Tuhan dalam ajaran Hindu.

 

Dalam agama Hindu, Tuhan hanya satu. Oleh itu, pandangan yang mengatakan bahawa orang Hindu menyembah banyak Tuhan adalah salah. Tuhan bagi orang Hindu hanya satu tetapi cara masyarakat Hindu mendekati-Nya adalah berbeza-beza.

 

Dalam Rukun Negara, perkataan “Tuhan” dieja huruf besar dan tidak disebut “Allah” kerana perkataan Tuhan dalam rukun tersebut merujuk kepada semua agama.

 

Dalam bahasa kebangsaan, perkataan “Tuhan” digunakan untuk mewakili konsep ketuhanan dalam semua agama yang diiktiraf di Malaysia. Jadi, adalah salah penggunaan huruf besar dan huruf kecil bagi membezakan Tuhan berdasarkan anutan agama.

 

Harap pihak DBP tidak mengelirukan orang ramai dengan membuat tafsiran sendiri. Sebaliknya, tumpukan kepada usaha memupuk minat masyarakat pelbagai kaum terhadap bahasa kebangsaan yang bersifat inklusif.

Suwedan Sellappan merupakan graduan Universiti Sains Malaysia (USM) dan kini pesara selepas 40 tahun menjadi guru subjek Bahasa Malaysia. Surat ini disiarkan di Malaysiakini pada 4 Mei 2021. Klik di sini untuk maklumat lanjut.

“Elegant” Silence Is Not An Option

It has been almost a month since the expose on how Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP) has cunningly changed “Tuhan” to “tuhan” in stories written by non-Muslim writers in the Meredah Kabus (2021) anthology became public knowledge.

The writers concerned have confirmed that they originally used “Tuhan” with a capital T and were totally not aware when and why DBP changed it to “tuhan” without neither their knowledge nor consent.

After this issue was highlighted in Focus Malaysia (17 April 2021), DBP’s director general claimed that he was oblivious of such matter.

“As far as I know, DBP made no such ruling to differentiate between ‘Tuhan’ and ‘tuhan’,” Datuk Abang Salehuddin Abg Shokeran told Focus Malaysia (19 April 2021).

But his stand changed drastically the next day when he made a statement to defend DBP’s decision to use “tuhan” for non-Muslim writers.

In his statement, as reported by Focus Malaysia (20 April 2021), Salehuddin quoted the Oxford Dictionary of English, Collins English Dictionary and Wikipedia (yes, you read that right) to defend DBP’s decision to make a distintion between “Tuhan” and “tuhan”.

The statement contradicted itself when the director general also referred to the Pedoman Umum Ejaan Bahasa Malaysia (1975) which actually states that capital letters should be used to refer to religious matters, holy books, God’s name and its pronouns.

Following the nonsensical statement, various quarters have come forward to question DBP’s unfair and unconstitutional decision.

The Malaysian Consultative Council of Buddhism, Chriatianity, Hinduism, Sikhism and Taoism (MCCBCHST), Malaysian Gurdwara Council (MGC), Malaysia Hindudharma Maamandram, and Malaysian Indians Development Transformation Organisation (MIDTO) lashed out at DBP in their press statements — details here.

DBP: A Fascist Organisation?

Following DBP’s statement that “Tuhan” can only be used by Muslims to refer to Allah, questions also arose from the public about the word “Tuhan” in the Rukun Negara and the national anthem “Negaraku”.

DBP’s silence since then has not made things better. Questions are being raised in various Bahasa Malaysia, English, Tamil, and Mandarin media but the national language authority still remains mum.

It is obvious that DBP had blundered big time. When the officers cunningly changed “Tuhan” to “tuhan” in Meredah Kabus, they must have thought nobody would notice and none would dare to question their authority. Therefore, the little Napoleons needed no reason or explanation to continue doing what they have been slyly doing for the past two decades.

I strongly believe that DBP has been changing “Tuhan” to “tuhan” consciously to undermine non-Muslims in Malaysia. It’s sad to see DBP slowly but surely leaving behind its actual role as a language and literature body, turning into a fascist organisation.

Obviously, when the alarm was raised last month, DBP could not explain what was actually happening. The director general himself seem to be in the dark about what the little Napoleons are doing behind his back.

To make matters worse, he made a flip-flop statement to defend their decision in making a distinction between “Tuhan” for the Muslims and “tuhan” for the non-Muslims.

People are still waiting for a rational explanation since Bahasa Malaysia belongs to every Malaysian. There are many questions begging for answers but having run out of ammunition from day one, DBP has been laying low for nearly a month.

Maybe they are silently praying and hoping that people would forget everything that has happened.

Perhaps everyone in DBP has been busy preparing for Hari Raya Puasa. Now that the fasting month is over and we have celebrated the festivals, we look forward to DBP getting back to prepare a new press statement.

Of course the latest statement should address not only the “Tuhan/tuhan” issue in Meredah Kabus anthology, Kamus Dewan and Kamus Dewan Perdana, but also the “Tuhan” in Negaraku and Rukun Negara.

If the new press statement also sounds more like a memo from a fascist organisation that cares nothing about the sensitivity and the constitutional rights of the non-Muslims, we should perhaps be prepared to boycott anything published by DBP.

[Uthaya Sankar SB is the founder of Kavyan Writers’ Group. This opinion piece was published in Focus Malaysia on 15 May 2021. For more information, click here.]

Mengapa Saya Menyumbang?

Berikut komen beberapa individu yang menjadi penyumbang modal sosial bagi menjayakan projek penerbitan buku Bhagavad Gita (2021).

“Saya sedia menyumbang apabila melihat iklan atau post di Facebook disebabkan kepercayaan terhadap penulis dan karya beliau. Segala usaha Uthaya dalam menghasilkan sesebuah karya harus dibukukan. Saya akan berasa terharu apabila melihat buku berjaya diterbitkan dan dipaparkan di dinding Facebook. Saya gembira kerana sumbangan kecil yang saya berikan mampu mengurangkan beban penulis tersebut.” – Thiruselvam K. Padmanabhan (Klang, Selangor)

“Bagi saya, sumbangan yang diberikan ini tidaklah seberapa berbanding dengan ilmu dan kebenaran (fakta) yang diperoleh oleh pembaca. Saya inginkan kebenaran melalui fakta disampaikan kepada pembaca agar mereka tahu dan sedar akan cerita sebenar.” – Hanusuya Gunasegran (Seremban 2, Negeri Sembilan)

“Sumbangan? Taklah! Bagi saya, saya cuma membayar untuk buku yang hendak dibeli (prabayar). Saya memang berniat untuk membeli buku Uthaya  setelah diterbit nanti. Jadi, apabila diminta sumbangan dengan menghadiahkan buku (lebih daripada sebuah) siapa tak nak? Umpama minum air sambil menyelam!” – Murali Mohan (Kota Tinggi, Johor)

“Saya sedia salur modal kewangan yang kecil bagi buku yang belum wujud (belum terbit) kerana saya yakin dan berani membuta tuli terhadap penulis ini. Perasaan saya amat bangga di mana saya berpeluang menjadi salah seorang tapak atau batu loncatan kepada impian Uthaya menerbitkan buku. Lahir rasa gembira dalam hati kerana walaupun saya tidak mampu menulis sebuah buku, saya berpeluang memberi sumbangan kepada penulis untuk menerbitkan bukunya.” – Prem Kanna a/l Dorairaj (Rawang, Selangor)

“I am honoured to be able to participate in Uthaya’s publishing projects since I have every confidence that the books he will publish are of good quality and beneficial to those who read. By supporting Uthaya’s initiatives, I feel that I am also indirectly contributing to the national archive of high standard local publication. I am very happy and pleased that Uthaya achieved his missions – time and again.” – Naz Ghazali (Bangsar, Kuala Lumpur)

“Kepercayaan kepada Uthaya menjadi pendorong. Penulis menghasilkan karya yang berkualiti dan bermutu untuk dijadikan santapan minda generasi akan datang. Selalunya tulisan Uthaya merangkumi maklumat tentang pelbagai kaum. Unik dan luar biasa cara menyampaikan. Saya seronok membaca buku-buku beliau, maka tampil menyokong sebagai penyumbang.” – Sasitharan SG (Ayer Itam, Pulau Pinang)

“Saya seorang yang gemar membaca. Majalah ilmiah dan buku bukan fiksyen menjadi pilihan saya. Buku yang diterbitkan oleh Uthaya sangat bermutu dengan bahasa yang mudah difahami. Kebanyakan buku tersebut sesuai dibaca oleh semua lapisan masyarakat. Saya mula memberikan modal sosial kerana saya yakin dengan kandungan yang bermutu dan jalan cerita yang menarik dalam buku-buku tersebut. Tidak sekali pun saya rasa tertipu dengan kualiti bahan bacaan yang saya peroleh melalui sumbangan modal sosial. Malah, saya lebih yakin untuk memberikan sumbangan pada masa akan datang.” – Anuradha Chelliah (Banting, Selangor)

“Saya berasa bangga dan amat berbesar hati dapat menyumbang kepada buku-buku terbitan Uthaya Sankar SB kerana beliau menerbitkan buku-buku berkaitan masyarakat India dan agama Hindu dalam Bahasa Malaysia.  Usaha menerbit buku sendiri sebegini dilihat sebagai suatu usaha baik demi memastikan keaslian karya serta penyebaran kepada orang ramai melalui modal sosial daripada penyokong serta kenalan beliau. Ini adalah usaha yang amat wajar dicontohi.” – Calvin Ohsey ak Ah Sen (Bau, Sarawak)

“Bukan untuk semua penulis saya berani beri sumbangan modal sosial. Sebagai rakan Uthaya dan tahu akan kualiti buku-buku beliau, saya berasa bangga kerana dapat menyumbang. Buku-buku beliau tergolong dalam kategori ‘sudah pasti akan terbit’ serta mengandungi ilmu pengetahuan yang harus diketahui oleh semua lapisan masyarakat. Semoga sumbangan kecil saya turut membawa manfaat kepada khalayak pembaca.” – M. Mahendran (Bentong, Pahang)

Sila [klik di sini] untuk senarai penyumbang bagi projek buku Bhagavad Gita.