Orang ramai
telah dipelawa menjadi pembaca beta [baca di sini] dan berkongsi pandangan
ikhlas selepas membaca petikan awal sebuah cerpen bertajuk “Raman dan Kultus Guruji”. Berikut
pandangan yang diterima:
Cerpen “Raman dan Kultus Guruji” bermula dengan
penegasan dan mempunyai cangkuk naratif yang menarik minat
saya. Keadilan apa yang ingin
ditegaskan? Mengapa perbincangan dibuat secara tertutup dan bukan dalam
khalayak ramai? Siapakah yang inginkan keadilan
dan adakah akan berlaku keadilan?
Semua pertanyaan saya sebagai pembaca beta dalam bahagian permulaan petikan
cerpen ini mungkin akan terjawab melalui pembacaan seterusnya. Sememangnya teks
cerpen ini ada unsur menarik minat pembaca untuk membaca kisah seterusnya.
Ketiadaan gambaran
fizikal watak (misalnya rupa, pakaian, dan gaya rambut) langsung tidak mengganggu
daya imaginasi saya, malah menambahkan daya imaginasi saya. Saya menggambarkan
watak-watak dalam cerita ini mengikut pembacaan dan pengalaman pembacaan (previous knowledge). Harus saya
akui bahawa cerita ini menjadi lebih menarik dengan watak-watak dan aksi-aksi
mereka yang ada dalam imaginasi saya sendiri berbandingan apa yang tertulis
pada kertas.
Pada
pemerhatian saya, watak Fedrus seperti tidak terkejut dan tiada sebarang reaksi
yang mengejutkan dalam menangani kes amang seksual yang dibincangkan. Kes itu
seolah-olah sudah biasa berlaku dalam kultus berkenaan. Pada andaian saya, Fedrus
mungkin mempunyai agenda tersendiri untuk mengambil alih tempat atau memegang
jawatan tertinggi dalam kultus dengan mengenakan Raman.
Apa yang
mungkin berlaku seterusnya dalam cerpen ini? Saya membayangkan bahawa ibu bapa terbabit
akan berasa kecewa dengan apa yang berlaku kepada anak-anak mereka, namun
mereka tidak akan berbuat apa-apa atau mengambil sebarang tindakan kerana
mereka lebih setia kepada kata-kata Guruji berbanding undang-undang sedia ada. Semasa
membaca petikan awal cerpen ini, saya sebenarnya tertanya-tanya mengapa golongan
ibu bapa itu berjumpa dengan Guruji untuk menyelesaikan isu gangguan seksual dan
bukannya pergi kepada pihak yang sepatutnya. Kita tunggu penghujung cerita
untuk mengetahui jawapannya.
[Anuradha
Chelliah lahir di Klang, Selangor pada 1978. Beliau mendapat
pendidikan awal di SRK Methodist dan SMK Methodist, Banting sebelum melanjutkan
pengajian sarjana muda (2001) dan sarjana (2011) di Universiti Putra Malaysia
(UPM). Anuradha kini tinggal di Banting, Selangor dan berkhidmat sebagai guru
Bahasa Inggeris di SK Sri Langat, Banting. Karya beliau boleh dibaca di portal Sastera Kavyan.]
Kisah dalam
“Raman dan Kultus Guruji” merupakan
seperti kisah yang sering berlaku di
negara kita. Saya secara peribadi lebih meminati kes-kes penculikan, pembunuh bersiri, atau rompkan bank. Kisah
seperti ini kurang menarik perhatian saya.
Saya boleh
gambarkan watak-watak dalam cerpen ini berpakaian biasa sahaja. Tidak ada
pakaian seragam khas untuk mereka. Apa-apa pun, cerita yang lebih penting di
sini, bukan penonjolan fizikal watak. Maka, tidak salah apabila penulis tidak
memberi gambaran fizikal watak dan tempat secara terperinci.
Pada pada
pandangan saya, watak Raman memang bersalah dalam isu yang berlaku. Tidak ada agenda
tersembunyi oleh mana-mana pihak yang mungkin berdendam ke atasnya. Saya
percaya watak Fedrus hanya melaksanakan tanggunjawabnya sahaja apabila
melakukan siasatan kes.
Apa yang
mungkin berlaku seterusnya dalam cerpen ini? Saya rasa, Raman tidak dapat membuktikan
yang dia tidak bersalah. Dia akan ke muka pengadilan. Ibu bapa pula akan
bertindak luar biasa terhadap Raman sebelum dia sempat dibawa ke mahkamah.
[M. Mahendran
dilahirkan di Bentong, Pahang pada 1968. Beliau berkecimpung dalam
bidang penulisan cerpen Bahasa Malaysia dan Tamil sejak tahun 1987. Karupaya (2018) ialah kumpulan cerpen sulung
beliau manakala Thalaivar (2021) kumpulan
cerpen bahasa Tamil. Karya Mahendran boleh dibaca di portal Sastera Kavyan.]
Kisah di halaman pertama cerpen “Raman dan Kultus Guruji” menarik minat saya untuk meneruskan pembacaan. Tuduhan
serius yang dikenakan terhadap watak Raman, seorang individu yang berkedudukan
tinggi dalam kultus berkenaan menarik minat saya untuk mengetahui apakah yang
berlaku seterusnya.
Walaupun gambaran fizikal
watak-watak terbabit tidak diberi oleh penulis, ia tidak menjadi penghalang
kepada saya sebagai seorang pembaca. Malah, gambaran fizikal watak dapat saya
bayangkan sedikit sebanyak berdasarkan pengalaman melihat watak hampir sama
dalam kehidupan sebenar sehari-hari dan watak rekaan dalam filem-filem yang
pernah ditonton.
Bercakap
secara khusus tentang watak Fedrus, saya rasa dia tidak mempunyai apa-apa
agenda atau motif tersembunyi pada ketika in. Namun, siapa tahu kalau-kalau
penulis mungkin ada “twist” pada bahagian akhir cerita.
Selepas
membaca petikan awal cerpen ini, saya cuba membayangkan apa yang mungkin berlaku
seterusnya. Pertemuan ibu bapa para mangsa dengan Guruji dan Fedrus bersama
ahli-ahli kultus yang lain mungkin akan membongkarkan pekara sebenar yang
berlaku kepada mereka (remaja terbabit).
[Kasthuri Anamalay @ Jeeva Kasthuri dilahirkan di
Taiping, Perak dan kini tinggal di Sungai Petani, Kedah. Beliau berkelulusan
dari Informatics dalam bidang komputer dan Open University Malaysia (OUM) dalam
bidang pengajian bahasa. Kasthuri seorang pengusaha dan guru tuisyen sepenuh masa
serta jurulatih teknik menjawab bagi mata pelajaran Sains.]
Berikut pula reaksi pembaca beta bagi cerpen-cerpen lain: [Mukundan Sudah Mati] – [Guruji dari Jaisalmer] – [Anak Bunian] – [Darurat di Pulau Cinta] – [Kumpulan Fiksyen Putaria] – [Siapa Bunuh Mukundan?]
Anda juga
mungkin berminat membaca kisah benar
berikut: [Siapa Bunuh Veer Singh?] – [Siapa Bunuh Nagamuttu?]
